Oh helppppppp! Holy moly…. opeens is het wel heel echt… banen opgezegd en huis in de verkoop gezet.
Ik hoor vaak: “jullie zijn zoooo stoer, dat jullie dit écht doen. De meeste mensen praten er alleen maar over en doen het nooit, jullie wel!
Twijfels
Maar vandaag voelt het even niet zo stoer. Twijfels, onzekerheid en continu dezelfde gedachten. Wat als:
…een van ons niet gelukkig is in Frankrijk, gaan we dan terug? Gaan we samen terug? Of niet?
…familie niet op bezoek komt…
…we iedereen in Nederland teveel missen…
…er iets ergs gebeurt in Nederland en we niet op tijd terug kunnen zijn…
…vrienden wel zeggen dat ze langskomen, maar dit niet doen…
…en we dan vervreemden van onze vrienden…
…we in Frankrijk geen nieuwe vrienden of kennissen maken…
…een van ons ziek wordt
…een onze de ouders ernstig ziek wordt, of hulpbehoevend…
…we geen werk vinden, online of ter plekke…
…onze geweldige plan voor fietsarrangementen een flop wordt…
…als Corona nooit meer weggaat en de reisbranche niet opkrabbelt…
…we geen huis vinden binnen ons budget…
…het niet lukt om een huisje of appartement te kopen voor de verhuur…
…we vastlopen in de Franse bureaucratie en geen enkel initiatief van de grond krijgen…
…we met dit traject de fout van ons leven maken?
wat als……
wat als…..
wat als….
Vincent zegt dat het allemaal wel goedkomt. Volgens mij denkt hij er te makkelijk over. Ik overdenk het misschien teveel. Maar ja, dat zit nu eenmaal in de aard van het beestje.
Gaan we dit echt doen?
De grote vraag is wel: willen we dit nog steeds? We kunnen nu nog terug.
Dus we nemen een moment en beantwoorden allebei deze vraag… met een volmondig: ja!
Het avontuur lokt nog steeds en we geloven in ons plan. Ondanks alles wat we opgeven en alle onzekerheid die hierbij hoort.
Wat nu zou helpen, is een stukje fietsen. Even mijn hoofd leeg laten waaien. Maar ja, dat gaat niet want het is weekend en in Nederland regent het natuurlijk weer eens, precies in het weekend. Blij dat ik over een paar maanden in Frankrijk woon 😉