Het is geen geweldige foto… Maar toch moet deze foto het begin zijn. Hier, op deze plek, is het namelijk begonnen. Hier is het allereerste zaadje geplant voor Fietsen Zuid Frankrijk…
Vakantie
Het is 2018 en we zijn 2 weken op vakantie in de Provence. Racefietsen mee en genieten. Even weg uit de dagelijkse hectiek van werken, files, haasten, weinig tijd voor elkaar en voor de dingen en mensen die belangrijk zijn.
Voor de tweede vakantie op een rij wil ik de Mont Ventoux niet beklimmen. Waarom niet? Simpel: daalangst. Na een fietsongeval op de Galibier ben ik bang voor dalen. En toch heb ik een weer geweldige fietsvakantie. In het gebied rondom de Mont Ventoux is het zo ongelooflijk mooi om te fietsen. Het heuvelt bijna overal… steile heuvels, glooiende heuvels en alles er tussenin. De truc is je route zorgvuldig uitstippelen en daalangst hoeft geen belemmering te zijn
De foto
Terug naar de foto… een koffiestop bij een leuk restaurantje in MĂ©thamis aan het begin van de Gorge de la Nesque. Er arriveert een ander groepje wielrenners. Leuk! Even praatje gemaakt. En wat denk je? Ik ben niet de enige wielrenner die niet de berg op of af wil. Sterker nog… er zijn veel meer wielrenners die voldoende hebben aan onwijs genieten van het prachtige landschap met de heuvels, “gorges”, dorpjes en wijngaarden rondom de Mont Ventoux.
We zijn het er allemaal over eens dat vakanties altijd te kort zijn. Voor vertrek neem je je telkens weer voor alle fietsroutes vooraf goed uit te pluizen. In de praktijk lukt dit zelden. Te weinig tijd en teveel te doen. Hoe vaak ontdek je niet op de laatste vakantiedag de mooiste wegen en leukste terrasjes.
En hoe leuk zou het zijn om wat verder te fietsen en een ergens een nachtje te slapen om de volgende dag via andere een mooie route terug te fietsen. Al die schilderachtige Franse dorpjes smeken om ontdekking… Maar wielrenschoenen zijn zeker niet het meest geschikte schoeisel voor de Franse straatjes. En tijdens een dineetje op een schilderachtig dorpspleintje wil je toch in niet in de fietskleding aan tafel zitten?
En als er veel meer wielrenners zijn die denken zoals wij, zouden we dan iets voor ze kunnen organiseren…..?? Fietsarrangementen misschien? Een overnachtingsplek met alle faciliteiten die een fietser nodig heeft? Datgene waar we veel van weten en het liefste doen, combineren met een meer relaxte levensstijl? Food for thought!
Tip
En de tip: vergeet tijdens het kletsen en brainstormen met andere wielrenners niet vooraf te informeren naar de prijs van een kop koffie…. wij betaalden euro 5 per kop đ